এই একবিংশ শতিকাত বিজ্ঞান আৰু প্ৰযুক্তিবিদ্যাই চূড়ান্ত শিখৰত উপনীত কৰিছে বিশ্বৰ মানৱ সমাজক। তথ্য-প্ৰযুক্তি, চিকিৎসা, বিজ্ঞান আদি সকলো ক্ষেত্ৰতে দিনক দিনে আগবাঢ়ি গৈছে মানৱ সভ্যতা।
অসাধ্য সাধন কৰাৰ চেষ্টা অব্যাহত ৰাখিছে বিশ্বৰ বিজ্ঞানী মহলে। উচ্চ চিন্তা আৰু উচ্চ প্ৰযুক্তিৰে আগবাঢ়িছে মানৱ সমাজ।
কিন্তু তাৰ বিপৰীতে এতিয়াও সমাজৰ একাংশ লোক আছে, যিসকল লোক এতিয়াও অন্ধবিশ্বাসৰ কৰাল গ্ৰাসৰ পৰা মুক্ত হ’বলৈ বহু দূৰ বাকী।
চিকিৎসা বিজ্ঞানৰ পৰিৱৰ্তে এইসকল লোকে এতিয়াও বিশ্বাস কৰে কেৱল তন্ত্ৰ-মন্ত্ৰ আৰু বেজালী। তেনে এক ঘটনা বহু বছৰ ধৰি চলি আহিছে নগাঁও জিলাৰ ধিঙত।
ধিঙত আছে যগুলাল নামৰ এজন ভণ্ড পণ্ডিত। যগুলালৰ ঘৰ উত্তৰ প্ৰদেশত। আজি দহ-বাৰ বছৰ ধৰি এইজন ভণ্ড বাবাই বাহৰ পাতি আছে ধিঙত। বাবাৰ লক্ষ্য কেৱল তন্ত্ৰ-মন্ত্ৰ আৰু বেজালীৰে সকলো ৰোগৰ প্ৰদান চিকিৎসা কৰা।
আৰু সেই অনুসৰিয়েই দৈনিক এইজন ভণ্ড বাবা যগুলালৰ ওচৰলৈ আগমন ঘটে অন্ধবিশ্বাসৰ কৰাল গ্ৰাসত পৰা শ শ ৰোগী। কাৰোবাক যদি দিয়ে আয়ূবেদিক ঔষধ আন কাৰোবাক দিয়ে তন্ত্ৰ-মন্ত্ৰৰ তাবিজ, গুটি।
মুঠৰ ওপৰত আজি ইমান বছৰে সকলো ৰোগৰ চিকিৎসা আগৱঢ়াই আহিছে এইজন যগু বাবাই।
কি মূৰৰ বিষ, কি পেটৰ বিষ, পাইলচ লগতে শিশুৰ সকলো ধৰণৰ চিকিৎসা আৰু সকলো বেমাৰৰ চিকিৎসা প্ৰদান কৰি আহিছে এইজন ভণ্ড বাবাই। কাৰোবাৰ বিবাহ বিচ্ছেদ কৰা কিম্বা বিবাহ কাৰ্য সম্পন্ন কৰাতো এইজন বাবাই কৰে তন্ত্ৰ-মন্ত।
অকল এয়াই নহয়, কাৰোবাৰ যদি কোনোবা আদালতত কিবা মোকৰ্দমা চলি আছে তেন্তে সেই মোকৰ্দমা শেষ হ’বলৈ বা কেচত জিকিবলৈ কৰে তন্ত্ৰ-মন্ত্ৰ, দিয়ে তাবিজ। আৰু এনেদৰেই এইজন মহাপণ্ডিতে চলাই গৈছে নিজৰ ভণ্ডামি ব্যৱসায়।
এনেদৰে ভণ্ডামি কৰিয়েই প্ৰতি মাহে উপাৰ্জন কৰিছে লাখ লাখ টকা। মুঠৰ ওপৰত সমাজৰ একাংশ অন্ধবিশ্বাসী লোকক লৈ এইজন ভণ্ড পণ্ডিতে চলাই গৈছে নিজৰ ৰমৰমীয়া ব্যৱসায়।
আৰু এচাম অন্ধবিশ্বাসী লোকেও কেৱল বিশ্বাস কৰে তন্ত্ৰ-মন্ত্ৰ অথবা বেজালী। বিশ্বাস নকৰে চিকিৎসা বিজ্ঞানক।
এতিয়া প্ৰশ্ন হয়, কেতিয়া সমাজৰ পৰা অন্ত পৰিব এনে প্ৰথা, কেতিয়া এইসকল অন্ধবিশ্বাসী লোকে বুজি পাব বিজ্ঞান আৰু প্ৰযুক্তি বিদ্যাক।
চৰকাৰ কিম্বা আৰক্ষী প্ৰশাসনে কেতিয়া নাকি লগাব পাৰিব এইজন ভণ্ড বাবাক ? চৰকাৰে সলাব পাৰিবনে এইসকল অন্ধবিশ্বাসী লোকৰ চিন্তা ধাৰণাক? সেয়া বৰ্তমান সময়ৰ এক ডাঙৰ প্ৰশ্ন?
Photo & Input: ছাইদুল ইছলাম
Discussion about this post