পাকঘৰত ব্যৱহৃত এবিধ অতি প্ৰয়োজনীয় পাচলি হ’ল পিয়াঁজ (Onion)। বছৰৰ ১২টা মাহতেই বজাৰত উপলব্ধ এই পাচলিবিধ প্ৰত্যেকবিধ পাচলিৰ লগতে খোৱা যায়। সমগ্ৰ ভাৰতৰ ভিতৰত মহাৰাষ্ট্ৰত সকলোতকৈ বেছি পিয়াঁজৰ উৎপাদন হয়। অন্য পাচলিৰ যিকোনো খাদ্য ৰন্ধাৰ আগতে পিয়াঁজ ব্যৱহাৰ কৰা হয়।
‘পিয়াঁজ’ (Onion)ৰ আশ্চৰ্যকৰ লাভালাভবোৰ কি কি জানি লওক-
১. পিয়াঁজত ফাইবাৰ বেচিকৈ থাকে বাবে কোষ্ঠকাঠিন্যতা আঁতৰ হয় আৰু পেট চাফা হৈ থাকে।
২. পিয়াঁজত এমাইনো এচিড আৰু মিথাইল ছালফাইড থকা বাবে ভাল কলেষ্টেৰল (HDL) বৃদ্ধি কৰে আৰু বেয়া কলেষ্টেৰল (LDL) কমাই ৰাখে।
৩. পিয়াঁজ খালে সিৰা-ধমনীৰ অৱৰোধ আঁতৰ হয়। সেয়েহে উচ্চ ৰক্তচাপ নিয়ন্ত্ৰণ কৰি ৰাখিব পাৰে। হৃদপিণ্ড অধিক শক্তিশালী হয় বাবে হৃদৰোগ হোৱাৰ সম্ভাৱনা নাথাকে।
৪. পিয়াঁজত থকা ছালফাইডে কেঞ্চাৰ কোষ গঠন আৰু বৃদ্ধিত বাধা দিয়ে বাবে কেঞ্চাৰ ৰোগ সহজে হ’ব নোৱাৰে।
৫. পিয়াঁজত থকা ছালফাৰত এবিধ তেল থাকে আৰু এই তেলবিধে ৰক্তহীনতা বা এনিমীয়া নিৰ্মূল কৰে।
৬. প্ৰস্ৰাৱ সংক্ৰান্তীয় ৰোগ নিৰাময় কৰে।
৭. পিয়াঁজ খালে অগ্নাশয়ত ইনচুলিন উৎপাদন বঢ়ায় ডায়েবেটিচ ৰোগ নোহোৱা কৰে।
৮. পিয়াঁজে তেজ ওলোৱা বন্ধ কৰে। নাকৰ পৰা তেজ ওলালে পিয়াঁজৰ ৰস নাকৰ ফুটাত দিলে তেজ ওলোৱা লগে লগেই বন্ধ হয়। অৰ্শৰোগীয়ে পিয়াঁজ খালে তেজ ওলোৱা বন্ধ হয়।
৯. পিয়াঁজ খালে চৰ্দি, কাহ, মূৰৰ বিষ , চাইনোচাইটিচ ভাল হয়।
১০. পুৰুষসকলে আধা চামুচ বগা পিয়াজৰ ৰস, আধা চামুচ মৌ আৰু আধা চামুচ মিচিৰি পাউডাৰ মিহলি কৰি পুৱা আৰু সন্ধিয়া খাওক। এই মিশ্ৰণটো Premature ejaculation আঁতৰ কৰাৰ বাবে যথেষ্ট উপযোগী। বগা পিঁয়াজৰ ৰসক আদাৰ ৰসৰ সৈতে মিহলি কৰি বিশুদ্ধ মৌ তথা দেশী ঘিঁ পাঁচ-পাঁচ গ্ৰামৰ মাত্ৰাত লৈ একেলগে মিহলাই পুৱা নিয়মেৰে এমাহলৈ সেৱন কৰক আৰু লাভ চাওক। ইয়াৰ দ্বাৰা যৌন শক্তিৰ অভূতপূৰ্ব বৃদ্ধি হয়।
১১. সুস্বাস্থ্যৰ বাবে সদায় কেঁচা পিয়াঁজ খাওক।
১২. ফাঙ্গেল সংক্ৰমণ হৈ মূৰৰ চুলি সৰিলে (টাক পৰা) পিয়াঁজ পিহি দিনে দুই-তিনিবাৰ লগালে পুনৰাই চুলি গজে।
১৩. বৰল, মৌমাখি, কোদোৱে বিন্ধিলে পিয়াঁজ পিহি প্ৰলেপ দিলে বিষ উপসম হয়।
১৪. সচৰাচৰ দেখা পোৱা যায় যে পিয়াঁজ কটাৰ সময়ত তাৰ পৰা নিৰ্গত হোৱা ভাপৰ দ্বাৰা চকু পুৰিবলৈ ধৰে আৰু চকুপানী ওলায়। দৰাচলতে এই ভাপ চকুৰ বাবে যথেষ্ট উপকাৰী। পিয়াঁজ কাটোতে ওলোৱা চকুপানীয়ে চকুৰ ভিতৰ ভাগ পৰিষ্কাৰ কৰি আনে।লগতে পিয়াঁজৰ এই ভাপে দৃষ্টিশক্তি ঠিকে ৰখাত যথেষ্ট সহায় কৰে।
১৫. পিয়াঁজত থকা আইৰন, কেলচিয়াম আৰু ভিটামিন চি শৰীৰৰ বাবে অতি প্ৰয়োজনীয়।
১৬. হৃদৰোগ থকা ৰোগীৰ ক্ষেত্ৰত পিয়াঁজ অতি উপকাৰী।
১৭. চিকিৎসা বিজ্ঞানত বহুতো ৰোগৰ ঔষধ বনোৱাৰ ক্ষেত্ৰত পিয়াঁজৰ ৰস অতি উপকাৰী।
১৮. মহিলাসকলৰ বাবেও পিয়াঁজ অতি উপকাৰী। মহিলাসকলৰ দেহত তেজৰ পৰিমাণ বৃদ্ধি কৰাৰ ক্ষেত্ৰত পিয়াঁজে গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰে।
১৯. শৰীৰৰ বিষ, ৰাতি টোপনি নহা, মেলেৰিয়া, পাইলছ আদি বেমাৰৰ ক্ষেত্ৰতো পিয়াঁজ অতি উপকাৰী।
২০. শিয়াল কুকুৰে কামুৰিলে পিঁয়াজ পিহি মৌৰে কামোৰা ঠাইত লেপ দিলে বিষ নষ্ট হয়।
২১. কাণ বিষালে পিয়াঁজৰ ৰস গৰম কৰি চাৰিটোপ দিব।
২২. বৃশ্চিকে কামোৰিলে পিঁয়াজ কাটি চূণ সানি লগাব।
২৩. হেকটিত পিঁয়াজৰ ৰস মৌৰে খালে পৰিত্ৰাণ পাব।
২৪. শৌচ কচা হ’লে ভাতৰ লগত কেঁচা পিঁয়াজ খাব।
২৫. ভোক কমিলে পিয়াজৰ টুকুৰাত নেমু ৰস আটি ভাতৰ লগত খাব।
২৬. মূত্ৰাশয়ত পাথৰ হ’লে পিয়াজৰ ৰসত পুৰণি গুৰ মিলাই ২০/২৫ দিন খালে পাথৰ বাহিৰ হয়।
২৭. ক’লা দাগত পিঁয়াজৰ ৰস লগালে দাগ গুচে।
২৮. পিয়াজৰ ৰস মূৰত লগালে ওকণি নোহোৱা হয়।
২৯. উফি হ’লে গা ধুৱাৰ আগত পিঁয়াজৰ ৰসেৰে মূৰ মালিচ কৰিব।
৩০. মূৰ ঘূৰণিত পিঁয়াজৰ ৰস নাকেৰে শুঙিব লাগে।
Photo: Google
Discussion about this post